Σλέγκελ, Αουγκουστ Βίλχελμ φον-

(Schle-gel). Γερμανός κριτικός, θεωρητικός και συγγραφέας (1767 - 1845). Ήταν, μαζί με τον αδελφό του Φρήντριχ, μια από τις κεντρικές φυσιογνωμίες του πρώτου γερμανικού ρομαντισμού, του οποίο οι οπαδοί ήταν συγκεντρωμένοι γύρω από την επιθεώρηση Athenάeum (1798 - 1800). Δημιουργός μιας ρομαντικής ερμηνείας του θεάτρου του Σαίκσπηρ,ο Σ. μετάφρασε 16 δράματα του. Το 1801, στο θέατρο της Βαϊμάρης, έγινε δεκτό με επιτυχία το δράμα του 7ων (Jon), με μυθολογικό θέμα και κλασικίζουσες τάσεις. Όταν ο Τηκ κίνησε το ενδιαφέρον για την ισπανική τέχνη, ο Σ. είδε σ’ αυτήν την ιδανική βορειο - εξωτική συγχώνευση που είχε κηρύξει ο Χέρντερ. Στο μεταξύ έδωσε στο Βερολίνο (1801 - 1804) τη σειρά μαθημάτων Περί λογοτεχνίας και τέχνης, που τα ακολούθησαν, έπειτα από μια περίοδο καρποφόρων φιλικών σχέσεων με τη Μαντάμ ντε Σταέλ (ο Σ. υπήρξε παιδαγωγός των παιδιών της), τα περίφημα μαθήματα της Βιέννης Περί δραματικής τέχνης και λογοτεχνίας (1809 - 11), καρπός μελετών του πάνω στις ευρωπαϊκές λογοτεχνίες και σοβαρής ενασχόλησης του με τη γεννώμενη ρομαντική σκέψη. Εδώ πρέπει να αναζητηθούν οι αρχές της ρομαντικής αντίληψης, της ποίησης, νοούμενης ως ποίησης, της ιστορίας και ως ποίησης του Sehnsucht, δηλαδή της αιώνιας αγωνίας, που εκδηλώνεται ως μυστι-κοθρησκευτικό άγχος. Με την αντίθεση προς το πνεύμα του διαφωτισμού εκτίμηση του γερμανικού Μεσαίωνα και της μεσαιωνικής θρησκευτικότητας πριν από τη Μεταρρύθμιση, ο Σ. ανοίγει το δρόμο στο ρεύμα της εθνικιστικής και εξωλογικής σκέψης, του γερμανικού 19ου αι. Μελέτησε επίσης την ινδική και τη συγκριτική λογοτεχνία και άνοιξε το δρόμο στις μελέτες της συγκριτικής λογοτεχνίας. Οι αδελφοί Σλέγκελ: ο Άουγκουστ, σε πίνακα του Άντολφ Χόνεκ.